Λύτρωση ή ταφόπλακα το μεγαλύτερο κούρεμα στο ελληνικό χρέος;

Η χρεοκοπία ως... θετικό ενδεχόμενο, το μυστήριο με την ιστορική ενεργοποίηση των CDS που προκαλεί τρόμο και η Ελλάδα… έρμαιο των εξελίξεων

 Ολοένα και πυκνώνουν οι πληροφορίες που θέλουν τη Γερμανία και το ΔΝΤ, τους δύο βασικούς πόλους δηλαδή που αποφασίζουν για το μέλλον της Ελλάδας, να προωθούν ακόμα μεγαλύτερο κούρεμα στα ελληνικά ομόλογα, από το 50% που ορίζει η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.

Οι ίδιες πηγές μάλιστα προσδιορίζουν αυτό το κούρεμα «2plus» (μετά το PSI Plus), μέχρι και στο 80%, κάτι που θα κριθεί, αυτή τη φορά στα σίγουρα, ως υποχρεωτική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με άλλα λόγια ως πιστωτικό γεγονός και θα οδηγήσει στην ενεργοποίηση των διαβόητων CDS, των ασφαλίστρων δηλαδή που συνάπτουν οι επενδυτές ως προστασία έναντι πιθανής χρεοκοπίας μιας χώρας - για πρώτη φορά από τη δημιουργία τους, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90 από τη JP Morgan.

Τα CDS χωρίζονται στα λεγόμενα naked, τα οποία αγοράζουν κερδοσκόποι που δεν έχουν εκτεθεί σε κρατικά ομόλογα, στοιχηματίζοντας ουσιαστικά στη χρεοκοπία της χώρας και στα “κανονικά”, που βρίσκονται σε χαρτοφυλάκια τραπεζών, συνταξιοδοτικών ταμείων και ασφαλιστικών εταιρειών  ως ασφάλιστρα των επενδύσεων που έχουν κάνει σε κρατικά ομόλογα. Η έκθεση σε ελληνικά CDS εκτιμάται περί τα 4-5 δισ. ευρώ και τα ποσά που θα πρέπει να πληρωθούν σε κερδοσκόπους και μη, σε περίπτωση ελληνικού πιστωτικού επεισοδίου, υπολογίζονται μεταξύ 20-25 δισ. ευρώ.

Γιατί όχι χρεοκοπία;

Δεν είναι λίγοι οι οικονομικοί αναλυτές, εντός και εκτός των ελληνικών τειχών, που θεωρούν λανθασμένη την πολιτική που ακολούθησε η Ευρώπη, προεξάρχοντος του πρώην προέδρου της ΕΚΤ Ζ.Κ. Τρισέ, στο ελληνικό πρόβλημα, με τη δαιμονοποίηση της πρόκλησης πιστωτικού γεγονότος από τη χώρα μας. Όπως έλεγαν τότε οι εν λόγω αναλυτές, και οι έως τώρα εξελίξεις τους δικαιώνουν, με το να προσπαθεί η Ευρώπη να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της, μη αποδεχόμενη δηλαδή τη χρεοκοπία της Ελλάδας, ουσιαστικά απαξιώνει και καθιστά ανενεργό ως εργαλείο το CDS(μαζί με το κερδοσκοπικό και το υγιές σκέλος του), κάτι που οδηγεί σε ξεπούλημα των κρατικών ομολόγων και σε αύξηση του κόστους δανεισμού των κρατών. Δηλαδή, επιδεινώνει την κρίση, ιδίως στις δημοσιονομικά ευάλωτες χώρες του Νότου.

Προσθέτουν δε ότι θα πρέπει να ενεργοποιηθούν τα CDS για να αυξηθούν οι τιμές των ομολόγων και να αποκλιμακωθούν τα spreads, να σταματήσει η στρέβλωση στη λειτουργία της αγοράς με τις δαιδαλώδεις διαπραγματεύσεις για το PSI+, να πληρώσουν οι ασφαλιστικές(κυρίως) που πούλησαν ασφάλεια(CDS) μεγαλύτερη από το πάπλωμα τους, να εκτονωθεί με μία αποφασιστική κίνηση η κρίση χρέους και το ευρωδράμα να φθάσει στην Κάθαρση, πριν η Νέμεση λάβει πανευρωπαϊκές διαστάσεις. Σε ό,τι αφορά ειδικά για την Ελλάδα, με τη διαγραφή τόσο σημαντικού μέρους του χρέους, λέει η ίδια πλευρά, θα δημιουργηθούν πολύ ρεαλιστικότερες και ευνοϊκότερες συνθήκες για ανάσχεση της ύφεσης και επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας. 

Να σημειωθεί ότι η χώρα μας δεν θα έχει κάποια άμεση επίπτωση  από την ενεργοποίηση των ελληνικών CDS, υπό την (καθόλου αυτονόητη βέβαια) προϋπόθεση ότι θα συνεχίζεται η κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών μας από ΕΕ-ΔΝΤ- πρόκειται ουσιαστικά, σε πρώτη φάση, για ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός της ευρωζώνης, αν δεν επιτευχθούν ούτε με το νέο κούρεμα οι νέοι στόχοι, ακολουθεί η δραχμή…

Το μυστήριο που προκαλεί τρόμο

Τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς, αυτής δηλαδή που δεν θέλει ούτε να ακούει για το πιστωτικό γεγονός, συνοψίζονται στo νέο σκληρό χτύπημα που θα δεχθούν αρκετές ευρωπαϊκές τράπεζες(τελειωτικό για όλες τις ελληνικές), στον κίνδυνο πρόκλησης ντόμινο χρεοκοπιών στις άλλες προβληματικές χώρες  και (το κυριότερο) στα ποσά που θα πρέπει να πληρωθούν όχι τόσο για τα CDS αλλά για τα παράγωγα προϊόντα που έχουν στηθεί πάνω στα CDS.  Το ύψος των οποίων καλύπτεται από  πέπλο μυστηρίου και για αυτό οι θιασώτες της σχολής Τρισέ φοβούνται ότι η Ελλάδα μπορεί να «καταφέρει» στην Ευρώπη ό,τι δεν «κατάφερε» η Lehman Brothers στις ΗΠΑ: Να προκαλέσει κραχ στις ευρωπαϊκές οικονομίες και διάλυση του ενιαίου νομίσματος.

...και το θαύμα

Οι πληροφορίες που διαρρέουν από ΔΝΤ και Γερμανία ποτέ δεν διαρρέουν τυχαία. Για αυτό, το πρώτο και μέχρι πρότινος ανήκουστο ενδεχόμενο μάλλον κερδίζει έδαφος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το δυστύχημα είναι ότι η Ελλάδα, με το σύστημα των πελατειακών σχέσεων και τις παρεπόμενες διαχρονικές κυβερνητικές παλινωδίες, που κινδυνεύουν να αποδειχθούν θανάσιμες επειδή τα δύο τελευταία χρόνια συνεχίστηκαν μέσα σε τέτοιας κλίμακας κρίση, έχει απολέσει κάθε δυνατότητα παρέμβασης στις εξελίξεις. Για την ακρίβεια έχει καταστεί έρμαιο των εξελίξεων.

Οι τελευταίες ελπίδες για την όποια θετική μεταβολή, με την εκπομπή ενός σταθερού και αποφασιστικού μηνύματος προς τα έξω, εναποτίθενται στην προσωπικότητα και το κύρος του Λουκά Παπαδήμου, μήπως από θαύμα παρασύρει την παραπαίουσα πολιτική τάξη της χώρας, και δη τους κυβερνητικούς εταίρους, στον δρόμο της λογικής και της υπευθυνότητας. 

Πηγή:voria